Tez geçer be gülüm; gençlik tez geçer,
Zaman, gün içinden yılları biçer.
Gücüne güvenip dağları delsen;
Gün gelir, çağrıcı seni de seçer.
Nice çağlar gördük çağlardan taşan,
Yüce dağlar vardı dengini aşan.
Kartallar yerlerden göğe uçardı,
Olmadı yeni bir yere ulaşan.
Ekim aylarında kabarır toprak,
Gelince sonbahar, dökülür yaprak.
İlkbahar ayları gönül hoplatır,
Bu düzen sürecek, sen ibretle bak.
Daha kaç yıl gider ancak bilinmez,
Böyle geçer âlem, geriye dönmez.
Yalnız adın kalır senden âtiye,
Afaka asılan yıldızlar sönmez...
23.02.2014 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 23.3.2014 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İlkbahar esintileri...E.Ö.
TÜM YORUMLAR (1)