Yıldızlar Şiiri - Akif Tütüncü

Mavi gözleri batarken dünyanın
Yıldızların ışıltısı karanlıkla birlikte doğar uykudan
Her biri gecenin yetim çocuğu
Yalnızlıklarının hikâyesini parlatırlar gözlerinden

Bulutlar yıldızların yol arkadaşıdır
Damlalar bırakırlar gözlerinden saçlarımıza
Ne kadar çoğalsa da deniz olmaz damlalar
Çoğullar içinde tekliktir oyun arkadaşı

Her kayışı ölüm öpücüğüdür
Kasaba hüznü taşırlar yüreklerinde
Ne çoğalıp deniz olabilirler
Ne eriyip buhar
Asılı kalırlar sonsuza kadar tek başına
Hayata tutunamayanların tek dostudur yıldızlar