Yıldızlar Şiiri - Tülay Ayaz

bu gece sabahı karşılamak için oturuyorum
ruhum çökük, bedenim yorgun, mecalsizim
gecelere inat olsun
uyumuyorum.
yokluğunla yaptığım son savaş bu
benimkisi sahipsiz bir rüyaydı belkide
kimbilir?
gece kararıyor şehrin tüm ışıkları bir bir söndü.
yıldızlarda yok ortalıklarda.
oysa gecelerimin bir ışığı vardı bir zamanlar
yanmaya sabahın ilk saatlerinde başlardı
ve ertesi güne kadar hiç sönmezdi.
yeniden doğuşumdu o benim.
o sendin.
sen hayatımdan çıkmayasın, kaybolmayasın diye
hiçbir gece ışık yakmazdım senden gayrı
yanan tek ışık sen olurdun ve o yosun rengi gözlerin.
ama artık yoksun.bu kara gecede bir başımayım
senden uzak senden ırak
ve ben gecelere inat hiç uyumuyorum.
karanlığa inat hala ayaktayım.
merak etme ağlamıyorum
sadece yıldızlar düşüyor gözlerimden...

tülay ayaz
25.09.2003 / perşembe

http://www.tomsuk.name.tr/yildizlar.htm