Çok şey öğrendim gökyüzünden
sanmayın ki bilgisizim ben
bir bilgin oldum adete
gökyüzünü inceleye inceleye
uzattım elimi her akşam ona
avuçlar dolusu maviler aldım ben ondan
ama nedense kıskanıp durdular
karanlıktaki bu ustalığımı
mavi tanımadığım bir renkti
geceleri çabalayıp görebildim onu
o ki benim çocuğum gibi oldu
okşadım saçlarını ama incitmedim onu
ne kadar yakın ol$ursanız olun yıldızlar
benim kadar özlem duyamazsınız aydınlığa
o ki benim sevdam o ki benim ışığım
bunlar alınırsa elimden yaşayamam
gökyüzü size de yeter bana da aslında
maviler ise size daha yakın yıldızlar
onları alıyorum diye kızmayın sakın
sevdalıyım çünkü sevdalıyım aydınlığa
gücüm yetmez ki elimdeki elmaya
boyayım onu maviyle boydan boya
ve sonra bölem onu tam ortasından
her iki yüzünü tutam aydınlığa.
Lüleburgaz 2.6.1986
Duran AngınKayıt Tarihi : 10.2.2013 14:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!