YILDIZ ŞİİRLERİ

Sen ise yükselen bir yıldız gökyüzünde
Ben ise kayan bir yıldız gözlerinde
..

Gece gülümsüyor, kirpiklerinden
Bakışlar sarılmış, birbirlerine!
Göğün yıldız yıldız deliklerinden
Işıklar karılmış birbirlerine.
..

Pınarın başında seni görmüştüm
Elinde üç hilal bir yıldız vardı
Adını sormuştum Ülkü demiştin
Dilinde üç hilal bir yıldız vardı

Al kınalar yakılmıştı eline
İpek kuşak bağlanmıştı beline
..

yüksekten bakıyoruz sürüye
kalabalıklar ve küçücükler
bulanık suda sülük alayı
alçaktan bakıyor bize sürü
mecburen başını kaldırarak
bir yıldız kadar yalnızız
ve bir yıldız kadar küçük
..

Ankara bu akşam yağmurluydu
Gökyüzüne baktım.
Yıldız yoktu.
Bu geceyi kim aydınlatıyor dedim kendi kendime.
Gözlerini gördüm
İçindeki alevi fark ettim
Senin yıldız yıldız gözlerin vardı
..

Bugün,aylardan beri ilk defa gökyüzünü gördüm. Evet, ilk kez.. Öyle berraktı ki anlatamam. Yıldız kümeleri vardı ve sanki bir eli andırıyorlardı. Hepsi; Uzak, donuk ve çok sönüktüler. Ama ayrı bir tane vardı ki, öylesine parlak ve yakındı ki … Sanki göz kırpıyordu bana, sanki canlıydı ve beni istiyordu, çağırıyordu yanına … Gülümsedim ona en içten halimle. Bu beni mutlu etti hayret! ...



Ama o benim için çok parlak bir yıldızdı ve sanki ben, o yıldız kümeleri kadar sönüktüm onun yanında. Işığı gözlerimi kamaştırdı ama ben onun yansımalarıyla varlığımı sürdüremem. Belki çok isterim ama asla olmaz bu … Asla! ...


..

Gecenin karanlığında
Rehberdir bize,
Işıktır bize
Kızıl yıldız

Gözlerden aşağı süzülen,
Yanaklara konan,
..

görüyorum ey alında yıldız olan çocuk
özgürlüğünü gözlerinde
öfken sinmiş kirpiğini gölgesine
yüreği sevda kokulu çocuk

sen ben de alnına yıldız olan çocuk sun
çocuksu tebessümünle le hep yüreğimin kıyısında kalacaksın
..

Yıldız akşamdan doğarsın
Dağlara boyun eğersin
Ben gibi yar mı seversin
Doğmayaydın mavi yıldız

Yıldızlardan ürüşansın
Benim gibi perişansın
..

Adı;
Bin yıllık bir bekleyişin ardına taktığı rüzgar, benim adım motifsiz bir kelebeğin kanatlarındaki ruhsuz aşk.Bir sabah daha uyandığım, yanı başım da aşk, benimse sırtım dönük. Uyuşuk beden uyan artık ben geldim.Merhaba ruhum.Gecedir yürek derdi kelebek.Bakışları donuk, yüreği ayaz.Belki de; son bir sesleniş ayaklardan yüreğe, koş git ona, ben götürürüm seni diyor zaman.Bir atmacanın gözlerin de sevi, ruhunu yitirmiş bir dokunuşun ardındaki neden ne ola ki?
Zaman;
Bir donmuş serçenin gözyaşları arasın da gördüğümsün sen.İnildiyor yıldızlar, tam yüz bin yıldız, tam yüz bin yapayalnız gururlu, ihtişamlı ve özgür yıldız.Stara’yı biliyor musun sen? Götürür müsün beni de yanın da ona? Sabahtır gece gözlerim de sabahtır, sabahtır, sabahtır.Ulysses evine dönüyor galiba kurtuldu denizin hanımından. Sevgiyle kal sevgiyle minik serçe.Çığlık çığla telefon bak şuna artık. Bin küsür yıllık yüz bin yıldız, yüz bin yalnız ruh demektir, yalnız,yalnız,yalnız.Zamansın sen ey ölümcül kelebek, zaman. Al kanatlarına bedenimi. Motifin olacağım senin.Sessiz, şekilsiz bir garip ben.
Ölümün;
Bir başka gün işte, yine kırlangıç yuvalarına tırmanıyorum. Bir ip bağladım bulut uçuruyorum bedenimden yüreklere.Bir sis aralıyor ruhumu, yorgun, avare ve hınç dolu. Dışarısı ayaz, buz rengi duman gene tepelerden aşağı taaa ruhuma dek saplanıyor. Bir iblis içim de kandırma telaşın da ruhumu. Son seslerini dinleme çabasındayken ben yaşamın müziğinin. Elveda deme telaşında gözlerim bu şehre, bu dünya ya, bu zamana. Elveda zaman denen tamahkar elveda. Bir denizin daveti gözlerim de buz rengi bazen nefti gri. Geliyorum serçeler sustu yine bir ruh daha göç etti desene. Geliyorum.
..

Sırma saçın üstünü ince yazmayla
Bağlama yıldız gözlüm içim dayanmaz
Yerme yanak üstüne inci dizmeyle
Dağlama yıldız gözlüm içim dayanmaz

Deccal gurbet yıllanır kahır çekersin
Celal her yer sallanır şehir yıkarsın
..

Ne yıldız bir güneş olabilir
Ne de güneş bir yıldız.
..

Yüreğim parça, parça geçen günlerde tutsak,
İşte bu yıl da gitti, kayan bir yıldız gibi.
Ömrüm zaman seline döküldü yaprak yaprak,
İşte bu yıl da gitti, kayan bir yıldız gibi.

Zaman, gün gün çalarak ömrümü alır saklar.
Gözlerim dalar gider, hüzünlenir dudaklar.
..

Topragına kurban olacak çoktur
Çanakkale her şehidime yurttur
Fatihayla coşmuş deniz burada
Göklerdeki ay ve yıldız altında

İnce bir sırattır sır Çanakkalem
Der ki:küffara ben hiç geçit vermem
..

Meğer ne sensizmişim onca zaman, deniz gözlüm...Nedensiz...Kimsesiz...Onca kalabalığın içinde yapayalnız mışım meğer...Belki dokunmuş rüzgarın yüzüme de ben hissizmişim...Meğer kokuna hasretmişim bütün o kendi çizdiğim sınırlarda...Hiç bilmemişim oysa varlığın ne demek...Düşlememişim o deniz mavisi gözlerini...O küçücük ellerine dokunmamış şu çatlamış ellerim...Öyle ansızın okşamamış bakışların bakışlarımı...Meğer her defasında seni arar dururmuşum,kör karanlık uykulardan uyanışlarımda...Senin aydınlığına yürürmüşüm inceden inceye...Meğer seni yazmışım hiç bilmeden, daha ezelden gönlüme...Seni çizmişim göğüme...Seni toplamışım göğün saçlarından yıldız yıldız... Meğer ne çok şeyi ötelemişim senden önce...Ne çok yıpratmışım bedenimi...Ne çok acıtmışım şu zavallı yüreğimi...Meğer sana ne çok geç kalmışım anlamamışım...Varım,yoğum,sağım solum yalanmış meğer senden önce...Meğer ne çok tüketmişim içimdeki umudu...
..

Son günlerde seni göremiyorum
Aşkın gökyüzümden kaydımı YILDIZ
Yokluğuna anlam veremiyorum
Sildinmi defterden kaydımı YILDIZ

Hani bendim senin ençok sevdiğin
Hani bendim canım aşkım dediğin
..

Hazin hazin öten öksüz kuşları
Bahara ermeyen renksiz kışları
Yorgun seherleri saran düşleri
..........Unutur zannetme unutamam yâr
..........Sensiz her gecemde bin yıldız kayar.

Bana huzur veren gönül haneni
..

Ne sonbahar yaprağı ne fırtına,ne rüzgar
Kuyruklu yıldız gibi aniden kayıp geçti
Ne dilek dilemiştim ne de ettim intizar
Kuyruklu yıldız gibi aniden kayıp geçti

Bir oda hatırlarım sapsarıydı sıvası
Sonra en çok anı,mı gömdüğüm o Sivas,ı
..

Bir yıldız olsam öyle bir kayardım ki ama
Yalnızca kaydıraktan
Kırmızı, beyaz, yeşil, pembe farketmezdi
Çocuklar gibi kayardım.
Çünkü onlar bilmez samanı, yolu
Jüpiter'i
Mars'ı
..

Boncuklar dizdim iplere.kapısına astım dünyanın.rengarenk balonlar uçuşuyordu,meşaleler aydınlatıyordu yolları..yıldız gibi parlıyordu attığımız herhavai fişeğin parçası gökyüzünde.
Gökyüzü kapkaranlık burda.ışığına ihtiyacımız var meşalelerin.Ay yok,yıldız yok.sadece kurduğumuz sahne…beğenmeyen gelmeyebilir; isteğinize göre..
Garip gelmesin bu sözler,bir düşünün bakalım ağzımızla söylemediğimiz bu cümleleri hayatımızın hangi zamanlarında uygulamalı olarak yaşıyoruz.kaç muhtaca el uzatıyor,kaç açı doyuruyoruz.Kaç çocuğu sevindiriyoruz.
Geceler karanlık duygularımızı sembolize eder,yıldızlar hayallerimizi..meşaleler fikirlerimizi.boncuklar mı? onlarda hal ve hareketlerimizi.şimdi nasıl bir sahnedeyiz,hep birlikte düşünelim mi?
..