Yıldız toplayan çocuklar Şiiri - Yorumlar

sEVEREK OKUDUM BİR YETMEDİ BİR DAHA OKUDUM DOYAMADIM DEĞERLİ CANDOST HARİKA ŞİİRİNİZİ KUTLUYORUM YAZAN YAZDIRAN YÜREĞİNİZ HER DAİM SAĞOLSUN NİCELERİ
NE DİLİYORUM

Yine anlamlı ve değerli bir şiirinizi beğeni ile okudum. ++ kutluyorum selam size

Şiirinizi okuyunca yine içim acıdı. Ölüm çocuklara hiç ama hiç yakışmıyor! Yaşamı tatmayı en çok onlar hak ediyor. O kadar masum ve güzeller ki. Çocuk yürekli şiirinizi kutlarım, mükemmeldi. Saygılar...

Çocuklar denince her zaman akan sular durur ve içimizi sızılar sarar
Çok güzel duygular ve çok güzel bir şiir okudum...sizi içten kutluyorum
Yürek sesiniz ve kaleminiz daim olsun
Saygılarımla

dünyada nefreti kışkırtıp, zulmü meşrulaştırmaya çalışan ne kadar zihniyet ve iktidar varsa, bu savaşların ve akan kanın içinde yalnızca kendi çıkarlarını düşünmüştür. bu yüzden ölenler onlar için hiç bir zaman bir kayıp olmamıştır.. ama o çocuklara gelince, onlar yaşarken dünyayı aydınlık kılan çocuklardı, elbette öldüklerinde de öyle olacaklar...... yüreğinize sağlık usta.. teşekkürler şiire, saygılarımla..

Tükenmez gökyüzünde yıldızlar...çocukların çığlıklarını saklar koynunda..
Her mevsim gözyaşı her mevsim ayrı bir fırtına ateş içinde...
Şimdi hangi fırtınaya eşlik eder rüzgar bilinmez.
Gökyüzü ağlamaz mı...Ağlıyor yağmurlarıyla birlikte... Mavisinden dökülüyor umutlarla üstelik...

Çocukların gülüşlerinin ötesi bahardır...
İllaki yutar karanlıkları yıldızlar...

Bulutlara takılmasın yarınlar diyerek kutluyorum bu muhteşem şiiri ve şiir yüreğinizi.
Saygılar...

Vahşi kapitalizm kan ile beslenmeye devam ediyor,
ne çocuk diyor ,ne kadın diyor ,ne de yaşlı,
sonunda kaybedeceklerinden hiç kuşkum yok,
barış ve sevgi dünyaya hakim olunca sonları gelecek,
yüreğinize sağlık değerli Cevat Bey.

İNSAN BÜYÜDÜKÇE
HEM SAFLIĞINI
HEM DE VİCDANINI KAYBEDİYOR…

Güzel ve çarpıcı bir anlatımla başlanmış şiire. Her zamanki gibi nesir - şiir tarzında. Bazen hangi kelime hangi dizede olmalıydı veya bu kelime neden bir alt veya bir üst dizede olmamış dedirtebiliyor okuyucuya, özellikle de bana…
Çocuk olmak elimizde değil, ama çocuk kalmayı düşünmek, olmaya çalışmak elimizde olabilir. Çocuk kaldıkça da vicdanımız da nasırlaşmamış, katılaşmamış, hatta taşlaşmamış olacaktır. Ne yazık ki, zaman geçtikçe hem çocukluğumuzu, hem çocukluktaki saflığımızı, hem de vicdanımızı kaybediyoruz. Korkunç olanı da zekâmızı kullandıkça adı teknoloji olan, aslında insanlığa zerrece katkısı olmayan; sadece bencilliğin, sadece kendine ait bir gücün galebe çalması düşüncesi...
Tuhaf olan, güç sahibi oldukça hakkaniyetli olmak yerine güçsüzleri ezmeye çalışmak, imha etmeyi planlamak ve düşündüklerini uygulamak, işte o akl-ı baliğ olmuş çılgınların işi olması.
Yükseldikleri zaman yukarılardan sadece karınca misali görünen yaratıklarmış gibi görünen insanlar, insancıklar ve özellikle de bir milletin, ülkenin ve hatta dünyamızın, insanlığın geleceği olan çocuklar…
Yıldız sandıkları ölüm ışıklarını toplayan çocuklar…
Misket gibi görünen ölüm topları…
Yıldırımlar döken teknolojik ışıklar, şimşekler…
Elden ne gelir /mi?
Aslında çok şeyler gelir de…
Tek tek, bir bir olmak yerine bin bin, on bin on bin, yüz bin yüz bin ve çoğaldıkça milyon milyon olmak lazım ki kendini yükseklerde görenlerin göğü dar edilebilsin. Gücü yok edilebilsin.
SEK yerine SULANDIRILMIŞ…
Bir damlanın marifeti değil mi, sek’i boz bulanık yapan?
…

Sayın Çeştepe, tebrik ve takdirlerimle efendim.
Sevgi ve saygıyla…

Tebrikler üstat.. Yıldızların birer gerçek çocuk olması, her şeye el koyması geleceğin umutla parlaması dileği ile kutluyorum şiiri ve sizi.. Saygılar..

O çocukların yıldız olduğu hayali de çok hüzünlü. Yıldızlar kadar güzel fakat yalnızlar...