Yıldız, mıldız. Şiiri - Mustafa Yaman 2

Geceleri aya karşı sempati duyardım
Efil, efil rüzgar eserdi harman yerinde
Sırtüstü uzanarak uzun süre bakardım
Sanki ateş böcekleriydi yıldız değilde.

Yakınlar uzak düştü aldanış içindeydik
Olmayacak dualara her gün amin dedik
Mantığa uymayana kader diyerek çektik
Yıldız,mıldız görmedim bu şehirlerde.

Hiçbir zaman alışamadım taş yapıtlara
Yere yakındım alerjim var yüksek katlara
Minder yoksa hiç oturmam deri koltuklara
Mermerden tabutlara girmişiz bu evlerde.

Ah şimdi sarı çiğdem yaylasında olsaydım
Yagmur duralınca biraz mantar toplasaydım
Ateş yakıp közleyip lezzetini duysaydım
Öylesi uzanıp yıldız saysaydım gecede...