Yıldırım Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Taştan sedirdi hayat üzerine sırtını verdin
Sıra sıra oturdular göğsünü dağlara verdin
Beş adımlık ışıksız odan da yıllarını verdin
Çok ağladın kimse duymadı
ser verdin sır vermedin
Ekmeğine tütün kattın heder oldun
Herkes saltanat sürerken sen perişan oldun
Çok yalnızdın çok çaresiz bir sese muhtaç oldun
Herkes kahkaha atarken sen ahüzar oldun
Hani söz vermiştin Yıldırım ağlamayacaktın
Hani artık hayata gülerek bakacaktın
Sen dünyanın en güzel kalbini taşıyorsun
Söyle bana Yıldırım şimdi neden ağlıyorsun
Ateşten yorgandı hayat alevini üzerine serdin
Güle güle vurdular ardını dostlara verdin
Geceleyin yar diye koynuna yıldız serdin
Çok üşüdün kimse bilmedi
kan verdin can vermedin
Eğrine doğru kattın yalan oldun
Herkes mutlu olurken sen talan oldun
Çok sevdin kaybettin Keremden beter oldun
Herkes aşkı ararken sen aşkından oldun
Hani söz vermiştin Yıldırım sevmeyecektin
Hani artık kimseyi beklemeyecektin
Sen dünyanın en kötü bahtını yaşıyorsun
Söyle bana yıldırım yine neden seviyorsun.
YILDIRIM KIRLILAR 16.10.2021