Nurdan,gülden,surdan sonra..
Ateşten,külden,dumandan önce...
Yakın geleceğin,uzak geçmişinde hayal olan sevgili..
Yanmam deyip kanıpta,ateşe daldığımda..
Sonra ise bulanıp,arafta kaldığımda,
Düşte gördüm,iki çocuk.
Uykusuz gözleri yumuk..
Yumuk yumuk ellerinde,
Kır çiçekleri..
Rüyalara nispet,
belki... demiş hiç.
-belki hiç olmamışsındır. yaşadığını sandığın sanal bi masaldır..
-olur mu canım hiç öyle şey?
-olmaz mı?
-hiç olmakla,hiç olmamak arasında hiç fark var mı?
...-.....! ama yaşadım ben..?
Sözlerim duyulmaz sesler,
gözlerim görünmez sırlar taşır.
Yoruldum hamallıktan,
artık göz gerek bana gönlüme nazır..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!