Yıldım Namertlerden Ben

Yıldım namertlerden ben

Benim gönlümün kapısına kilit vursalar.
Yine kırar zincirleri gül verir bu gönül.
Yıkar engelleri yine sever bu deli gönül.
İnsanlar sevgiyi anlamasa pusu kursa da,
Aşar patikaları,yine yol bulur bu gönül.
Coşar durur bu gönlüm,sevginin selinde,
Çağlar durur bu gönül,sevginin denizinde.
Olamaz işimiz kaprisle,sadistle,vefasızla,
Dertli,gamlı,türküyüz biz,sazların telinde,
Sevgimiz derindir,tüm sevenlerin dilinde.
Her kişi anlayamaz,dayanamaz bu sevgiye.
Bu sevginin yüzünden,neler çektim neler.
Karşılıksız sevgiler yordu beni,çok yordu.
Sırtımdan vuruldum yine,yar yanıyorum.
Acıdı canım,kanadı ruhum,incidi gönlüm.
Haram oldu yine bana,geceler gündüzler.
Anlamayanlara sözüm,ben böyle severim.
Ben hayatımda kimseyi satmam satmadım.
Hele sevdiğimi beş paraya hiç satmam ben.
Sevdiğime masumca arkadan hançerlemedim.
Sevgilimi arkasından haince hiç vurmadım.
Namusumu,şerefimi,onurumu hiç satmadım.
Yoruldum iki yüzlü,dimdik duramayanlardan.
Yılmışım anlayışsızlardan,yandım ihanetlerden.
Korktum artık ben,namertlerden ve hainlerden.
Yorulsam da,vurulsam da,yansam da,yılsam da,
Yıkılmadım ben hiç,hep dimdik ayaktayım ben.
Bilin ey vefasızlar,hep ayakta dimdik duracağım.
İyi tanıyın,iyi bilin dürüstlüğümü ve tutarlılığımı.
Ben sevgimi sevgilimi beş paraya hiç satmadım.
Bıktım artık yalanlardan,vefasız nankörlerden.
Yıldım sevmesini bilmeyen,iki yüzlü namertlerden.

18.07.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi