karanlığı kazıdım tırnak ile diş ile..
hep böyle mi ad verecek tarih
Tepeden tırnağa kerbela
Ortaçağ karanlığında uyanıyor zaman
Kana doymaz iştahlı asi
Yağmur damlasının sesinde
Küfre dönmüş ezgiler
Tanrısal açlığını canavarca besleyen şeyhler
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta