Piksellerine ayrılmış ve boyanmaya hazırmış gibi duruyor.
Albino pitonum yavru, aykırı, nadir.
Sarılıp sımsıkı boğmaya her an hazırmış gibi.
İnce ve kurnaz, oyuncu ve yalnızca naz.
Deliğine giren yılanları sokup, boğup yutmuş gibi.
Bembeyaz derisi, hiç soyulmamış yepyeni parlak!
Çöğreklenmiyor, çıngıraksız da bir tip.
Yelesi varsa da açmıyor, sanki zehirsizmiş gibi..
Ne zaman ani bir şey yapsam uyarıyor beni.
Uyarılıyor ki uyarıyor beni.
Herkes sevmez yılanları o da biliyor.
Bayılmayı öğrettim, bayılıyor bana
Sanki ısınmaya gerçekten ihtiyacı varmış gibi...
Gökay Yaşar ÜzümcüKayıt Tarihi : 31.12.2023 12:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mecazlar beni diler, ben mutlu yıllar... Dilim biraz uzun, gülerken taşar. Dilcinin bir yanı Aşk, ilmek ilmek meşk... Dilsiz de görseler anlaşılır.
- Koynunda yılan beslemek,
- Yılana inan, yalana kanma
- Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır,
- Yılan hikayesi
gibi...
Sevip sevmemek tercihtir elbet,
Mecbur kalmak ise "sokmasından korunmak"
Ya da sever gibi görünmek için olabilir...
Şiire konu olan da "dişini gösteren" bir yılan hikayesi sanki,
Sahiplenen,
Uyaran....
Olur tabii...
Yaratıcıdır şair, bu şiirde olduğu gibi...
TÜM YORUMLAR (1)