Yıl sonu Şiiri - Zakir Kaya

Bir aralık sonu hava soğuk yürekler titremekte birileri Mekke’nin fethi
Kimi yeni yıl da yeni umutlar aramakta kafayı bulmakta
Ben ise üşüyorum odamda yalnızlıkta karanlıkta
Sevmez kimse aralık ocak şubatı mart ı

neden sevecek ki
sokaklar soğuk sahipsiz insan hayvan üşümekte
sahipsiz aç biçare zalim dünya da her kes kendi aleminde
umursamaz kim nerede ne halde

devran değişmez asla yağcı yalayıcı alemde
gözleri ama olmuş dilleri lal
kulaklar sağır yazık değil mi adem oğlu nedir bu hal
bu gün bize yarın size değer bu fay

ocak geliyor işte geçti bu yıl bu ay
ölüm kurtarır bir gün geçer keder
sevimsiz olmayın geçici bir hal
sonsuzda terleyeceksiniz sonunuz nar