Yıl İki Bin On Yedi Şiiri - Fahri Bulut

YIL İKİ BİN ON YEDİ
Bıraktık arkamız da, çok karanlık bir yılı,
Karanlıklar kapattı, aydınlık olan yolu.
Sardı emperyalisttin, dünyayı vahşet kolu,
Vahşeti yok edesin, yıl iki bin on yedi.

Gömdük gitti maziye, nice derdi, belayı,
İyiler azalıyor, kötüler çokluk sayı.
Yoksul hakkı yiyenler, ülkeye oldu dayı,
Kötüyü bitiresin, yıl iki bin on yedi.

Onca güzel sevgiler, onca gamlar kederler,
Ağlattı nicemizi, unuttuk birer birer.
Bağsısı sırda kaldı, bende mezara gider,
Sevgiyi yeşertesin, yıl iki bin on yedi.

Döktüğüm gözyaşları, kaç gölet oluşturdu,
Yığın yığın dertlerim, tümden içimde durdu.
Ceylan gözlü bir güzel, beni kalbimden vurdu,
Mutluluklar veresin, yıl iki bin on yedi

Çözülmedi ülkemin, hiç bir acil sorunu,
Hortumcu zengin oldu, cümle oğlu, torunu.
Karanlığa gömüldü, ulusumun yarını,
Bir çözüm yetiresin, yıl iki bin on yedi.

Fakir fukara hala, çöplükten besleniyor,
Emeklinin mutfağı, cayır cayır yanıyor.
Dinci bezirgânlara, cahil güruh kanıyor,
Dinciyi götüresin, yıl iki bin on yedi.

Uyan ulusum uyan, karanlık geleceğin,
Benden, senden ayrıştın, budur acı gerçeğin.
Uçuruma yaklaştın, tekmelenecek pöçün,
Terörü bitiresin, yıl iki bin on yedi.

Sen borçlu öleceksin, oğlunda ödeyemez,
Borçlar toruna kalır, sana rahmet dilemez.
Yobaz siyasilerle, ülken çağdaş olamaz,
Yobazı gebertesin, yıl iki bin on yedi.

Rızazade. vahlarla yanar, kanar yüreğim!
Yeni yasa yıkılacak, cumhur orta direğim.
Laikliğe sahip çık, Türk ulusu göreyim,
Huzuru getiresin, yıl iki bin on yedi.
02 OCAK 2017
FAHRİ BULUT RIZAZADE