Yıl 2000, Mayıs 17 Şiiri - Orhan Karakız

Yıl 2000, Mayıs 17,
Gösteriyordu saatler 21:45'i.
Çıkıyordu sahaya aslanların herbiri,
Saydım, on bir kişi.
Geldi rakip, bir İngiliz'di,
Sordum babama, adı Arsenal'di...

Korktum! Korktum önce,
Avrupa yıldızı olduğunu öğrenince,
Bir anlık korkuydu bu, dindi korkum,
O muhteşem kalabalığı görünce...

Evet! Muhteşem bir kalabalık,
Biz evdeydik ama, sanki onlarlaydık.
Çünkü biz şanlıydık, Galatasaray taraftarıydık...

Mücadele öncesi müthiş sessizlik,
Dileklerle, dualarla, tek kalptik,
Yalvardık, belki ağladık, istedik Rabb'imizden,
Çünkü bu ana kadar duayla geldik,
Bologna'yı, Dortmund'u, Mallorca'yı, Leeds'i duayla eledik...

O an tiz bir ses, düdük!
Tek kalp, tek dil tezahürat ettik.
Aşka geldik. 'Haydi! ' dedik. 'Cimbom' dedik.
İstedik, ama çok istedik...

Yıl 2000, Mayıs 17,
Gösteriyordu saatler 24:15'i.
Sevinçliydik. Yine tek kalp, tek dildik.
Hak ettik, Avrupa ikincisiydik...