yıl 1970
Bir kayıkçının sofrasında yudumluyorum rakımı
ve mezeler de balıklardan oluşma
tatlı bi sohbet ilerliyor gecenin zifiri karanlıgına
istanbulun ışıklı yanını seyre dalıyoruz
o kadar güzel ki aşık olmamak elde degil
şerefine kaldırıyoruz rakı bardaklarını
ve bi isyanla yudumluyorum
aklıma sen geldikçe
tüylerim diken diken oluyor ben üşüyorum
dalgaların sandala vuruşu
ve çıkan her foşurtu
yüregimde ki küfrün
daha bir artmasına sebep
kıyıya çekin sandalı inmek istıyorum
hayatımın son duragı olsun burası
ve geçirdigim son gecem
kapansın istanbulun ışıkları
sussun bütün dudaklar
yatagıma degıl mezarıma götürün beni
toprakla birleşsin aciz bedenim
leyladan mecnundan sonra
işte bakın görün; sevgiyle ölen benim
Kayıt Tarihi : 30.11.2006 10:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!