Yıl 1960'lardan beri Şiiri - Durmuş Doğan

Yola çıktık bilmeden,
Kimseye elveda diyemeden.
Geldik havaalanı denen yere,
Besmele ile bindik teyyarye.
Gün ağardı,havalandık esnerken,
Dediler çok paran olur eğer gidersen.
Kandık veya aldandık,
Gözü kapalı yola daldık.
Bu ne böyle yarabbi havadayım,
Içimde yarı sevinç, yarı acıdayım.
Kaldı ardımda anam,babam,atam,
Kanamaya başladı acıyan yaram.
Vardık indik bilinmeze,
Töresi, sözü el bize.
Gel dediler götürdüler amire,
Sanki tıktılar hepimizi revire.
Kontrol ettiler bizi has mı,
Yoksa kemikleri pasmı.
Oluru aldık başladık işe,
Sıkmaktan acı geldi hergün dişe.
Ögreneceksin dediler töreyi dili,
Yol bilemezsen bulamassın sen bu ili.
Gittik ögrendikmi ögretildikmi belli değil,
Parayı gördükçe oluştu bizde bir meyil.
Kazandık biriktirdik biraz,
Sözümüz dinlenir oldu az az.
Eee..! Eve de gönderdikmi para,
Düşenler çok oldu birden memlekette dara.
Adımız belli avrupalı olmuştuk,
Keseleri mangırlarla doldurmuştuk.
Çoğaldıkça paramız gözümüz açıldı.
Vatanımızda servetimize servet katıldı.
Dedik bu böyle gitmez,nasılsa yarı buralıydık,
Yaptık işimizi çoçukları,avradı buraya aldık.
Artık diyemiyorduk geriye döneriz şu gün,
Ailecek çok yiyer olduk her öğün.
Hep kazanmak için daldan dala kondum,
Sonunda çoçuklara söz geçiremez oldum.
Onlar haklılar onlar genç,herşeyi ögrenmeliler,
Bazen bağırıp söyleyesim geliyor “sizi gidi deliler”
Zaman geçti hesaplar uymadı,
Oğlan bir yabancı ile evlenmeden durmadı.
Töre var oğul bu kadın bizi anlamaz,
Oğlan dedi yeni bir çağdayız bu beni bağlamaz.
Ne dedik,ne oldu,
Genç yaşta bu ömür soldu.
Iyice dallandık budaklandık,
Gelmiştik avlamaya lakin biz avlandık.
Doyamadan anam gitti,babam gitti,
Şu hasret yollarında ömrüm bitti.
Köyüm de zaten benim köyüm değil artık,
Her gidişimizde yanlızlığı tattık.
Geride bıraktıklarım birer birer uçtular,
Beni bu hale getirenler kimler, kimler suçlular?
Alın yazısı kader de diyemem,
Allah” a isyan da edemem.
Eskisi gibi zengin de değilim,
Töresinden uzaklaşmış zavallı biriyim.
Kaldık şimdi hatunla başbaşa,
Kalem yazmaz hayatımı taşa.
Çoluk çoçuk dersen,edindi hepsi bir yaşam yeri,
Dönemem artık herhalde bundan sonra geri.
Yaşlandım artık dinlemez kimse beni,
Arıyorum şu yaban ellerinde bir mezar yeri.

12-04-1996 Leiden