Yıktın Evlat Şiiri - Zeki Çelik

YIKTIN EVLAT

Cahillik özüne işlemiş senin,
Servetim boş yere gidiyor benim,
Hazmedemez oldu artık bedenim,
İçki sigaradan koktum be evlat.

Beş vakit ibadet yapamıyorsun,
Günah defterini kapamıyorsun,
Şeytandan, nefsinden kopamıyorsun,
Kendini çirkefe soktun be evlat.

Zamanlı zamansız gidersin evden,
Haddini aşıyor, taşıyor gövden,
İpucu tutmadın, kaçtın görevden,
Haneden ne çabuk bıktın be evlat?.

Çevrende rahatsız tavırlarından,
Eridik, tükendik kahırlarından,
Akraban tiksindi çalımlarından,
Gururu incittin, sıktın be evlat.

Annenin beyninde oluştu tümör,
Zeki'de gün sayar, kalmadı ömür,
Bir bir ufalandı, Çelik, Öz demir,
Sonunda yuvayı yıktın be evlat.

12-7-2007 ZEKİ ÇELİK