Yıkıyorsun Şiiri - Veysel Kızlarkayası

Yıkıyorsun

Bir sen olmalıydın en zor anımda
Hayalleri yıkıyorsun yalancı
Şafaklar sökmeli senin yanında
Hasretinle yakıyorsun yalancı

Yokluğun sonsuzda dipsiz bir kuyu
Zehir ettin bana gece uykuyu
Çölün ortasında son yudum suyu
Ver desem de döküyorsun yalancı

Sen benim hayalim düşümsün inan
Ruhum bir harabe bedenim viran
Aklımdan çıkmasın sevgilim bir an
Gözlerimden akıyorsun yalancı

Gönül köşküm sensiz bir çilehane
Yine efkar bastı gönlümü yine
Bir ümit ver bekle de ki bin sene
Melül melül bakıyorsun yalancı

Şarkımda sen varsın efkar dağlayan
Bilmem neydi beni sana bağlayan
Nalan oldum geceleri ağlayan
Sen bağrımı söküyorsun yalancı

Veysel der perişan sensiz bu halım
Kırılmış kalmamış yaprağım dalım
Korkarım geceler taşınır salım
Hep canıma okuyorsun yalancı

29.MAYIS.2014