Kapilar kapanip
Evini karanligin köhne sokaklarina dagitan cercisiz carsinin
Sebil sucusu gibi cöl bir hale havadisini yazarak
Sadece süs satmak icin degildi elbette yagmurun hayatini kaybettigi
Irmaklar ve göllerdeki süzülen yusufcuklarin güvercinlerle nasip bölüstügü
Yasamak denen hayat nafakasina varini yogunu feda ederken daglar yollar iklimler
En cok nasibine düsen ask yurdu sevgi bagiydi
Damar damar
Yikin sökün
Cümle cisim ve topraaak toprak
Devran deminde kendini insan bilebilmenin
Temmuz / 19
Kayıt Tarihi : 4.8.2019 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!