Keyif-meyif kalmadı birader. Çay-kahve ve tütün. Yemek dolu tabak bitmiyor. Kahvaltılıklarda aynı. Peynir-zeytin-yumurta bize bakıyor. Uyku mu? Mutfak bile isyanda.
Bana öyle geliyor. Yani siktir git yatağına orada odanda horulda diyor. Valla kulaklarımla işitiyorum. Sonra kalkıyorum doğru tuvalete. Klozet kapağında oturup kalıyorum. Sabah. Kahve artı tütün artı kahve...
Düzelir diye düşünüyorum.
Öyle düşünüyorum. Umuyorum...
Ya sen?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta