Keyif-meyif kalmadı birader. Çay-kahve ve tütün. Yemek dolu tabak bitmiyor. Kahvaltılıklarda aynı. Peynir-zeytin-yumurta bize bakıyor. Uyku mu? Mutfak bile isyanda.
Bana öyle geliyor. Yani siktir git yatağına orada odanda horulda diyor. Valla kulaklarımla işitiyorum. Sonra kalkıyorum doğru tuvalete. Klozet kapağında oturup kalıyorum. Sabah. Kahve artı tütün artı kahve...
Düzelir diye düşünüyorum.
Öyle düşünüyorum. Umuyorum...
Ya sen?
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta