Yıkım Kararı Şiiri - Kaya Alp

Sevdik,sevildik; ne güzeldi o demler,
İlkbaharı yaşarken şu ömrün hazanında...
Aynalar dost görünürdü;
Bir başka huzurla dolardı içim...
Ne sokaktan gelen korna sesine,
Ne de üst kattan balyoz gibi inen
Komşu gürültüsüne söverdim...
Hattâ ve dahi
Asırlardır yağlanmamış bir kapının
Canhıraş feryâdı bile,
Yıldızlardan avuç dolusu serpilen
Mestâne bir şarkının nağmeleriydi...
Uçarken mutluluktan,gülerdi gözlerin taa içi.
Derken...anlayamadan neden;
Bitiverdi coşan gönlün sevinci...
Meğer; toplanmış da aşk meclisi
Bir baykuş virânesinde,
Yıkım kararı almış; hem vuslat arefesinde.
İşte böyle bitti bahar,geçirdik yazı;
Ne de ağırmış meğer
Gönül kâşânesinin enkazı...