Gurbet éllerinde geçti seneler;
Ay yıla devretti; eyyam yarıştı.
Mutluluğu ararken,sâdece bir dem;
Acılar,hüzünler,dertler karıştı.
İnsan,ümitlerle gelir dünyaya;
Dalar hayâllerle, binbir rüyâya.
Yolun başındayken daha,kaldım da yaya;
Patikalar,duraklar,éller karıştı.
Néyleyim ben, kime déyim hâlimi,
Ayrılığın acısı büktü bélimi.
Uzatıp da semâya açtım elimi;
Dualar,niyazlar,diller karıştı.
Neye idi niyet,neye çıktı fal,
Dilim tutuldu da; sanki oldu lâl...
İşte böyle şimdi,hâl-i pürmelâl;
Kahveler,telveler,küller karıştı.
Bağımda ısırganlar,güller karıştı.
Kayıt Tarihi : 26.10.2005 10:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaya Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/26/aklim-karisti-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!