! Yıkılmış Kuleler! Şiiri - Yorumlar

Her şeye rağmen hatırlamıyorum
İnsanlık bu kadar ayağa düştümü hiç
Dostluk bu kadar soysuzlaştımı
Aşk bu kadar ucuzladı/mı
Ömrümüzce bu kadar
Yalnız kaldık/mı hiç

İyilik cehennemin dibinde/mi gizli
Hayat kalenin burcundan
Düşmanı seyretmek gibi

sevgili dost kalem karabulut o günleri hep arar olduk ne yazıkki yoksulduk ammayardımlaaşma vardı sevgi saygı ile insnalar selamalşırlardı detliiçinde saklaarlardı hinlik yoktu hırsılık yoktu yalan riya hiçyoktu jkin veneferet ekilmiyordu yüreklere kutluyorum

Yaşadığımız coğrafyada, çağın acımasızlığının yarattığı olumsuzluklara isyanlarımız var. Ama sonuçta 'hayat devam ediyor'. Bir yandan tanık olunan sıkıntılar, diğer yandan 'yaşama tutunma' zorunluluğu.

Tüm bunlar oldukça başarılı bir dil ve duygu birlikteliği içerisinde sunulmuş; koca bir şiir olmuş.

Çok güzeldi, kutluyorum.

Devam edin.....
Hayatı başlatan biz değiliz... Bitiren de biz olmamalıyız...
Acısı, bala batırılır... Kahrı 'bir duaya sebep sayılır' bazen.. Yine de çekilir hayat...

Tebrikler şiire ve şaire...

Bizim yaşadığımız yerlerde paylaşmak vardı. Mutluluklar paylaşıldıkça çoğalır, kederler paylaşıldıkça azalırdı. benim derdim, herkesin derdi olur, çare aranır, yardımlaşılır, çözülürdü. Şimdiki yaşadığımız yerlerde 'ben' olma savaşı yaşanmakta. En iyi, en güzel, en çok, en..., en... Bir fiske çıkar için, bin takla atan insanlar kapladı meydanlara. kalemin, yüreğini kutluyorum.

Benim yaşadığım şehirde
Dost satan dükkanlar
Pusuda yatan düşmanlar yoktu
Bir adam yalnız başına/da olsa
Su taşırdı gayya kuyusundan
-----Yaşar bey güzel ve anlamlı bir şiir okudum kutlarım saygılar.

Belki sadece sizin yaşadığınız yerlerde değil her yerde bugün giderek tükenmekte olan 'insanlık' vardı...İnsanlık tükendikçe de geriye kalan/kalabilen 'insanlar' için yalnızlık başlıyor...

Güzel şiiriniz için kaleminizi., şiir yüreğinizi kutluyorum sayın Karabulat...