Yıkılmaz Kale Çanakkale Şiiri - Sabri Sa ...

İmanıma uzanan nâmahreme isyansın
Tarihin yüreğine yazdırılan destansın

İmanım Hira, yüreğim Orhun kadar yüce
Hangi kuvvet mâni olur böylesi bir güce?

Adıgüzelden aldım bu adı “Mehmet” diye
Âlem bilsin ki o peygamberimden hediye

“Hubbul vatan minel iman”dedi Rasül-Zişan
Bunun için arşa dek uğurlandı onca can

Yedi düvel göz dikmişti cennet vatanına
Çelikten zırhlılarla dayanmıştı kapına

Karşısına dikildi çelik zırhlı bir dünya
Mehmed’imin gözünde vatan denilen hülya

Kadını, çocuğu, erkeği, yaşlısı, genci,
Hep koştu kapıya, yok bunun tarihte dengi

Silah yoksa ne çıkar, kor ateşten âhım var
Elim var, ayağım var, ruhum var, Allah’ım var.

Bombalar, gülleler yağsa da yağmur misali
Bu tehdide gülersin, yoktur bunun emsali

Sen ki ölüme gülersin aşk-ı vatan için
Bayrağı bayrak yapan üstündeki kan için

Vatan, bayrak, imandır elbet en yüce değer
Bu uğurda candan da serden de geçsek değer,

Şerefle yaşayacak hep tarihlerde adın
Çünkü ey şanlı millet sen şerefle yaşadın

Miras bırakmadı ki mukaddes yurdu atan
“Emanettir biline” ecdadından bu vatan

Söz aciz kalır yazılsa da bunca methiye
Müjdesidir Nebi’nin bu en güzel hediye

Böyle destan yazılmaz alınmaz bu son kale!
Yer çökse gök dökülse geçilmez Çanakkale!
(Kasım 2014)
“Yan ki Üşümesin Yüreğin” adli şiir kitabımdan…