Yıkılmadım ki Şiiri - Nurettin Akdeniz

Tersten esti rüzgar bazı zamanlar
Felek kement attı takılmadım ki
Çoktu çektiğimiz ahlar amanlar
Girdabında ömrün yıkılmadım ki

Nice dertler geldi çıktı yoluma
Hasret götürüyor beni ölüme
Zalim kader böldü binbir dilime
Zindanlarda kaldım bakılmadım ki

Çekmeseydik vahlar geçmiş ezele
Ömrüm viran oldu döndüm gazele
Meftun oldum vefasız bir güzele
Umutlarım taze sıkılmadım ki

İzin arar idim koca şehirde
Gam yükünü çektim sabah, seherde
Boğulmadım yine taşkın nehirde
Diz çöküp de dibe çakılmadım ki

Kervan geçti gitti kaldım bağlarda
Bir garip yolcuydum puslu dağlarda
Felek tokat vurdu erken çağlarda
Onca fırtınada sökülmedim ki

Gündüzüme gece bastı karanlık
Güneş yıldız söndü çöktük biranlık
Yüreğime düşmez sensiz serinlik
Herşeylere rağmen yok olmadım ki

Dostum bildiklerim bazen sildiler
Varlık arar iken düşün yoldular
Etrafımda şimdi kaçı kaldılar
Meydanlardan hiç çekilmedim ki

Nurettin Akdeniz
26/08/2025