Yıkılma Şiiri - Can Çalışkan

eyy benim hüzün yanım
bu sessizliğinle
her doğan günde
ümitlerimi şah damarından kıranım
toparlanır mıyım sanıyorsun
vazgeçer miyim kendimi sakladığım kuytulardan
olur da bir gün tomurcuk açar mı bu sevda diye diye
onurumu saldığım rüzgarlara
kafa tutacak gücü bulur muyum bir daha

ey benim hazan yanım
güneş nedir bilmeyen zemheri yarım
seni sarmak pahasına çırpındıkça kırılan kollarım
sensiz doğan güne uyanmamakta direnen canım
dar vakitlerde bulup tez zamanlara bensiz uğurladığım
Aklım da,kalbim de,duamda olanım
bahtıma doğmadan kaybolanım
büktüğün belimi doğrultur muyum bir daha

ey benim hazin yanım
her bir kelamına yüklediğim anlamları yetim bırakanım
"Olmaz" larıyla celladım olup masum canıma kıyanım
ömrüm,nefesim,ruhum,düşüm,olmazsa olmazım
yokken anlamını yitirdiğim hayata varlığıyla mana katanım
"Bitti" mi olmalıydı sana kattığım onca değerin hediyesi
beni araflarda bırakacak kadar ne zulüm gördün ki,
bu insafsızlık neyin ceremesi
"YIKILMA" diyor eş dost "yıkılma ki görsün neyi kaybettiğini"
"gezip dolaşıp huzuruna döndüğü gün gönülgahında neyi hak ettiğini"

Bazı hayalleri en ücra köşeye koymak lazım;
Zira yakınında yörende olunca epey can yakıyor.

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 23.12.2015 22:12:00