Yıkılırmı sandın Şiiri - Cemil Özdemir

Gurbet elde hasretinin yükünü çekipte
Günlerim hep tek tabanca geçipte
Ağlamaktan kurusada gözlerimin yaşları
Yağmurlar gözyaşım olur bulutlar özlemim
Sensizliğe alışırım demiştim sensizim
Kalbime taş basarım unuturum demiştim unutamadım
Kaç yangın geçtide gönlümden söndüremedim
Senin hasretin yaktı beni kül oldum
Birtek sana hasretim tek sevdiğim sendin
Hasretini çeksemde yıksanda yıkılmadım
Gurbette günlerim sensiz sıkılsamda
Üzerime sevdanı yıksanda aldırmam
Hüzünlü bir akşam masam yine aynı masa
Ağlarım sessiz sessiz kimse duymasada
Meyhaneci yine aynı tarife olsun çek tek tabanca
Her zamanki gibi bir kırmızı gül sensiz bir masa
Yine damardan bir parça koy ben ağlarım
Kaderime sensizliğime yanarım ama yinede
Umutlarım tükenmez her an seni ararım
Nasıl olsa bensiz olmaz aşksız yapamazsın
Benden başkasına kanamazsın kor oldu bağrım
Benim hasretime dayanamaz dersin belkide
Ama ben yine dimdik ayakta kerem aslı misali
Yansakta ferhat şirin için dağlar yıksada
Ben yıkılmam sevdiğim yıkılırmı sandın