Gün, hep aynı gün.
Dert, hep aynı dert.
Bir gün ayaz,
Üç gün, yağmur ve dolu.
Böyle başladıysa, böyle bitecek.
Hep, sakin limanlar aradım,
Güneşli, rıhtımlarda.
Heyhat ki, yüzmez oldu,
Kuytuda, yelkenlerim.
Büsbütün batırırsam, Yıkılır hayallerim.
Fakat, ne acı gerçek.!
Bunu yazarken bile,
Ellerim; titrek, titrek.
Yürümedi, yürütemedik.
Kim bilir, belki de böyle bitecek.
Kayıt Tarihi : 31.1.2003 23:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!