Üstümde durur hep dünyanın gamı.
Terk edilmiş bitmiş yoksulluk adamı.
Duvardaki resmimin de kırık camı.
Yıkıldım, gidiyorum dediğin gün.
Unutmadı gönlüm hep seni arar.
Yar saçlarını bensiz kimler tarar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta