Yıkıldı Viran Oldu İllerim

Kalemi aldım elime,kelam yazmıyor
Gönlümdeki yara sızım sızım sızlıyor
Dualarım bu acıya derman olmuyor
Yıkıldı Adıyaman, Maraş, döndü virana

Takvimden yaprak,an,zaman,saatler durdu
Gece vakti uykumuzda zelzele vurdu
Toprak, tavan, kolon, kiriş azdı kudurdu
Yıkıldı Urfa,Osmaniye döndü enkaza

Anam, babam ,bacı, dost göçükte iniler
Ecelimiz oldu çürük bina; Zalimler
Onüçgün göçükte iniledi bebekler
Yıkıldı Antep, kilis Elaziz döndü virana

Dışarısı kar,tipi zemheri ayazı
Küle döndü gül benizim döndü beyaza
Beton duvar arasında düştüm mezara
Yıkıldı Malatya,Hatay’;Urfa döndü virana

Ötme sefil baykuş ötme bu yerler viran
Haberin kimden alayım kimden sorayım
Söyleyin ahbaplar Gül’ü nerde bulayım
Yıkıldı Malatya, canlar girdi mezara

Gece uykumuzda yakaladı zelzele
Açtım ellerimi kelamım gelmez dile
Sevdiğim ayrı düştüm vuslat mahşere
Yıkıldı Diyarbekir,Adana, döndü virana

Bir yârim var Hatay,Antep,Maraş ilinde
Hatırası taze dokuduğu kilimde
Tutam tutam saçların kaldı elimde
Yıkıldı Osmaniye, urfa döndü enkaza

Secdeye kapandı dağ,taş, ağaçlar, kuşlar
Sel olup aktı gözlerimden kanlı yaşlar
Cümle Ülkemin başı sağolsun gardaşlar
Gönlüm harap oldu harap, durdum kıyama

Rahat masabaşı otur çiz karikatür
Çalıştırmaz aklı,seneler getir götür
Vebali yükle ‘’Kader’’e kederlen otur
Vurdu deprem, İllerim döndü enkaza

Hızır olup, yetişti imdada Devletim
Bölük bölük ırmak olup taştı milletim
Canlar ,Cananını buldu, kimisi yetim
Ecel aldı canı ,gönlüm döndü virana

Selimî ;
Dinine sadık olmayanın,çürük olur işleri
Kadere yükler bütün hal ve gidişleri
Mal, meta,paraya tüm akıl ve düşleri
Yıkıldı Adıyaman, Hatay’ım döndü virana