Acıları tersyüz edip giyerim
Sen ne çektiğimi fark edemezsin! ..
Yüreğim yarılır; kanar, ciğerim! ..
Artık mutluluğa gark edemezsin.
Dışım güler oynar, içim kan ağlar
Derdim dağı aştı, sırtımda dağlar! ..
Maziyi anlatmak sana ne sağlar?
Bu saatten sonra çark edemezsin.
Başım bulutlarda, gururlu, yüce
Kim ulaşabilir, bendeki güce! ..
Bırak dorukları; gelip, gizlice
Yamacıma bile park edemezsin! ..
O/Nur/la çıkılan yoldan dönüldü
Binlerce kez yanıp yanıp sönüldü.
Kırılan, dağılan; sırça gönüldü
Yıkılan yuvayı, bark edemezsin!
Kayıt Tarihi : 22.2.2007 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/22/yikilan-yuva.jpg)
KAFİYE DERKEN UYAKLARI KASDETMİYORUM BENİM İŞİM İÇ KAFİYE İLE!... ELLERİNE SAĞLIK YÜREĞİN DERTLERDEN IRAK OLSUN ..........
SELAM VE SEBGİLERİMLE!! ESENKAL
TÜM YORUMLAR (1)