Yıkıldı ümidimin direği,
Aniden çekip gitti, ümit beslediğim mutluluk.
Ne eser kaldı gezip dolaştığımız beldelerden.
Nede bir miktar kokunu getiriyor rüzgar.
Ben ağlar
El bana ağlar.
Kayıt Tarihi : 10.3.2019 16:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!