YIKIL KARŞIMDAN
Ne de çabuk geçtin be hayat!
Sayende artık yaşamak ta gelmiyor içimden,
Çıktığım her yolu, sanki at koşturur gibi nefes nefese kat ettiğimi hatırlıyorum da..!
Bir zaman, bir baharın kuytu bir gecesinde ansızın fırlayan yüreğimin geçmiş tüm çarpıntılarını, kadere direne direne kökünden silip süpürmeyi, sevdamın adını dağlara taşlara yazarak, bütün düşlerimde sayıklamayı, yada, hiç göz kırpmadan güneşin tam öğle vaktinde ona bakar gibi bakmayı ve onu incitmeme adına sol yanıma yatmamayı ezberlettiysem de zavallı aklıma,
Gözlerimi alıştıramadım bir türlü kendime,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta