yıkıl be dünya rastgele rastladığım bir kadına,, merhaba dedim, evli ve azeriydi, olamazdı böyle bir şey, mükemmel biriydi. dünyaıyı unutmuştum onun yüzünden, bir afatttt, hadi dedi bana anlat. ne kırmızı bir gül, onun kadar kırmızı, nede bir ömür onun kadar tatlıydı, sanalda taptım ona mertçe, yüreğimi açtım erkekçe, oda istiyordu beni kendince,,amaaa öyle bir yıktı ki beni,,,sonunda, bir kalemde,,yaşanmaz be artık, yıkıl be dünyaaaaaaaaa..
Ferhat ÇetinKayıt Tarihi : 27.9.2011 08:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/27/yikil-be-dunya-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!