Yıkılmış şehirde aradım izini
Koştum bir taş avlunun serinliğine
Kayboldum
İçimdeki yalnızlıkta granit ağırlığında gözyaşlarım
Taşların fısıltısı çığlık çığlığa
Yaşamın bir hükmü kalmadı,
Sevilmeyi beklerken, çiçek…
Her ağaç gibi okşanmayı
Dallarımda kuş cıvıltısı
Ne sağırdım ne de kör, sıcaklığı tenin
Ve yıkılmış şehir baladı
Soğutucuda bekleyen çocuk cesediyim
Günlerdir gömülmeyi bekleyen Taybet ana
Ayak parmağından tanıdım kömürleşmiş seni
Ağdım içine yokluğun…
Mehmet Söğüt
Kayıt Tarihi : 23.5.2018 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Viranelik...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!