sözcüklerim paslı , çünkü ben bunları bir çarmıhtan söktüm
annesinin kucağında soğuyan bir bedenden.
kan sızıyordu yaralarından, soluk bir karanfil gibi
ve dedi ki annesi
“bir karanlıkta yaşar kardeşinden nefret eden ”
sözcüklerim kör, çünkü Yusuf çıkamadı o kuyudan
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta