Yıka Cesedimi Anam! .

‘Öfkeli bir kalabalık oluruz bir gün, sığmaz hıncımız alanlara, soylu bir yumruk olur ineriz soysuzların kimliksiz çabalarına’…

Şahin olup yurdumun dağlarında dolaştım dün gece
Meçhul yarınlarımızın kara yazgılarını izledim sessizce
Gaziler feryattaydı, sürdüm şehit kanlarını göğsüme
Yanağımda kutsal yaş, kanlı toprağı sürdüm gövdeme
Kirli bir hücreye tıkılmış yaşamak, süzüldüm yeryüzüne

Yitik canları arıyordu gözlerim, ufkumda kalleş pusu
Dağ bayır dolaşıyordu gözyaşı, yüreğim kan torbası
Kendi düşünün faizini ödüyordu, soylusu, soysuzu
Gökyüzü cehenneminde kuşların özgürlük tutkusu
Gönlüme dar gelen giysi yaşamak, boğuluyorum

Kaynıyor ihanet kazanı, yasa değiştirmek moda
Anaların çığlığı isyan bile değil, teselliler safsata
Silah taşıyor soylu katırlar, kurtarılmış dağlarda
Çapraz ateşte Mehmet’im, pusu var vatanımda
Yetiş imanım yetiş, bayrağım düşmeden kana

Zulüm olmuş dinleri, sirkemiz küpünde kükredi
Yiğidimim eli kolu bağlı, emir demiri eritemedi
Yıka cesedimi anam, şehit kanıma itler işedi
Bağla parmağımı öfkemin tetiğine, vakit geldi
‘Şehitler ölmez’ diyorlar, bu kalabalık neyin nesi!

Atamın kemikleri sızlıyor, vatanımı korku sarmış
Gaflet uykusunda halkım, uyruğumuz masalmış
Şenlikler var kentlerde, düşünmemek yasalmış
Menfaat kuyruğunda hak aramak artık helalmiş
Kurşunlara geldi ülkem, dağlarda kan çiçeği açmış

Kimler silecek yüreğimdeki yaşı, gönlüm musallada
Peşkeşlere geldi umudumuz, paylandık kahkahayla
Öfkemizi de almaz meydanlar, bahanemiz olur ata
Sırtımızda mermi izi, yeniden yol aşarız biz dağlarda
Fatihin torunuyuz biz, ümmet çağını açarız bir anda