Yiğitlerin Yiğidi Şiiri - Faik Ardahan

Bu bir yarıştı, kazananın muradına erdiği
Güzel kızın karşısında sıra sıra dizilmişti dört bir
yandan gelen yiğitler
Yiğitler de yiğitti hani
Hepsi sırayla çağrılıyordu arenaya

Murat! .... diye bağırdı cazgır
Kara Murat.... Murat...Murat......Pehlivandı
Karamandan gelmişti, usturaya vurulmuş saçları
Timsahın çenesini kırabilecek kolları vardı
Güzel kızı selamladı
Sahnenin ortasına koca bir taşı koydular
Murat kendinden emindi
Yüreğine güzel kızın aydınlık yüzünü koydu
Kocaman ellerini yumruk yaptı,
Tüm inancını topladı ve güzel kızın adını haykırarak
vurdu yumruğunu taşa
Vurduğu yumruğu değildi; inancıydı, umuduydu,
kendine olan güveniydi

Bin parçaya bölünmüştü koca taş.
Herkes şaşkındı bağırdı
Güzel kız suskundu

Sıra Yusuf’a gelmişti
Cazgır Yusuf..........! diye haykırdı
Oda pehlivandı, Selanik’ten
Her gün iki koyunu yer,
beyaz atını omuzuna alır taşırdı
Kara tenli, kara gözlü
Ateş kadar keskin yüzlü
Suya düşen bir kar tanesi kadar yumuşak kalpli
Kartal bakışlı bir yiğitti O
Kızın güzelliğini içine çekip
Vurdu ortaya konan ağaca

Hamur gibi ezilmişti koca çınar ağacı
Herkes şaşkındı bağırdı
Güzel kız hala suskundu

Arkasından nice yiğitler çıktı sahneye
Hepsi birbirinden heybetli ve yüce
Yozgat’tan Abdullah, Hekimhan’dan Mustafa,
Erzurum’dan Koca Memet

Yalnız bir şeyler, bir şeyler eksikti
Güzel kızın aradığı yiğitler böyle değildi
O hep kolu güçlü olanı değil yüreği güçlü olanı istemişti
O taşları, ağaçları parçalayanı değil
Taşa, ağaca can vereni istemişti
O gücünü ortaya koyanı değil yüreğini ortaya koyanı
İstemişti. Onun yiğidi böyleydi.
Derken meydana bir genç çıktı cılızdı, cansızdı
Cazgır adını bile söylemedi
Herkes gülmüştü ona

Güzel kıza inanarak baktı
Adını haykırarak pençesini soktu ve
bir solukta çıkardı yüreğini
Çıkardığı yürek değil güzel kızın kendisiydi
İki eliyle sundu güzel kızı kendine

Herkes suskundu şaşırmıştı
Artık her şey tamamdı
Güzel kız ellerini soktu yüreğine ve çıkardı onu
Koydu genç oğlanın yüreğinin üstüne
İki yürek yan yana gelince iki yiğit oldular
Öyle iki yiğit ki
Sevdaları rüzgarda dağılan
karla yağan nehir olup çağlayan.............