Güneyden esen fırtına
Büyük yara açtı gitti
Od düştü gönül yurduna
Bedenimi biçti gitti
Ağrısı arttı serimin
Dinmez yaşı gözlerimin
Şu yaralı yüreğimin
Ortasını eşti gitti
Kısa ömrü olmuş tamam
Salayı veriyor imam
Beni de götürür bu gam
Can, peşine düştü gitti
Kör olsun demir madeni
Araba olmuş nedeni
Sala uzanmış bedeni
Buralardan geçti gitti
Ecel gelmiş, vermez aman
Nasıl dayansın buna can
Nefes bitmiş, dolmuş zaman
Hak davete koştu gitti
Sürme çekmiş hilal kaşa
Lüle yapmış siyah saça
Bir gül gibi baştanbaşa
Koçum, çiçek açtı gitti
Yaş onsekiz, henüz taze
Ay ışığı düşmüş yüze
Mevlam sabır versin bize
Şerbetçimiz uçtu gitti
Dönüşü olmayan gemi
Dertten derde saldı beni
Emmim oğlu, yiğit Sami
Bu dünyadan göçtü gitti
24.08.1998
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 4.7.2006 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emmi oğlum, Sami Postallı 1998 yılında elim bir kaza sonucu çok genç yaşta hayatını kaybedmişti, bu olay üzerine yukarıdaki şiiri yazmıştım. Allah Rahmet Eylesin.
![Mehmet Postallı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/04/yigit-sami.jpg)
Mekanı cennet olsun.
TÜM YORUMLAR (3)