Yiğit Ölür Şan Kalır Şiiri - Veysel Şimşek

Her insan dünyaya parayla gelmez,
Manevi desteği paradan almaz,
Zannetmeki para babası ölmez,
Unutmaki Yiğit ölür Şan kalır.

Ehli insan belli olur sözünden,
Dönmez yalancılar kendi izinden,
Garip aşık hiç bıkarmı sazından,
Çalar söyler bu dünyada şen kalır.

Kimisi parada arar saadet,
Aldanmış dünyaya cahil cehalet,
Bunayıp nefsine köle olan illet,
Sonu hüsran çıkmaz rezil can kalır.

Gelir geçer durmaz zamanın hızı,
Azrail dinlemez cilveyi nazı,
Ömür biter soğuk ölümün yüzü,
Gelir geçer iyi kötü gün kalır.

Gel saman altından sular yürütme,
Komşun aç yatarken gülüp sırıtma,
Kolay işi engel olup zor etme,
Unutmaki insan ölür kin kalır.

Müslümanın malı pay kardeş payı,
Örneğin Ekmeği bir yudum suyu,
Harbi ol dar etme güzel dünyayı,
Unutulmaz bütün kalpler şen kalır.

Gelen değil giden şahit olsaydı,
İyilik yapardı bunu bilseydi,
Veysel derki giden geri gelseydi,
Beden ölür Ahirete can kalır.