Belinay seveceğim seni daimi!
Ellerin yumuk yumuk okşar kalbimi!
Lâl dudak, al yanak; kalbimin hakimi.
İnsan olan nasıl sevmez sevgiliyi?
Nasıl attığını bilseydin kalbimin,
Ah, yakmazdın aşkın ile; öyle derin.
Bir gecede düştüm bu dünyaya,
Bir ömür boyu sürsün diye bu yolda.
Ama ne çok şey var ki sormak için,
Neden buradayım, ne için yaşıyorum?
Ben, kelimelerin dans ettiği bir şairim,
Gözlerimde bir masalın yankısı, bir sevda serüveni.
Sözcüklerin büyüsüne kapılırım sık sık,
Düşlerimde gezinen bir rüzgarın ardından koşarım.
Şiirlerimde dolaşırım tenhada,
Masum bir rüyada kaybolmuşum,
Bir çay bardağı düşmüş, kırılmış yere.
Duygularım darmadağın, birbirine dolmuşum,
Anlam arıyorum, bulamıyorum, ne yapayım ne deyeyim bilemem ki şimdi.
Neyin nesi bu kırık çay bardağı,
Ne güzel bir sevdadır bizimkisi,
Kimse bilmez, gözlerinle görmezsin.
Ama ben sana hayatımdan tecrit etmeme
Rağmen senden ayrılamıyorum.
Sen kalbimdeki gizli bir hazinesin
Yoksulluk sarar sarmalar tüm bedeni,
Hayatın zorlu yollarında yalnızca ben.
Umutsuzlukla boğuşur ruhum, içimi acılar kemirir,
Hayatın anlamını ararken kaybolmuş, paramparça gönül serimi.
Aşkın gölgesi düşer yüreğime,
1
Gel ey dilber-i şeb-i hicran, bak neler söylerim sana,
Aşk meyini içerken yandım, aşk şarabıyla kana kana.
Gönlümde açan her çiçekte senin gül yüzünü ararım,
Aşk bahçesinde solan her yaprakla biraz daha sana sararım.
2
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!