Sevgili!
Tanıksız olan yolcuyum, menzilim oldun benim
Gurbetin burukluğuyla ruhuma doldun benim
Sevgiden söz etmek için döner içimde aşık
Yâr Çeşmine dokunmaya bütün yollar dolaşık
Sevgili!
Müezzinin salâsında duyulmadan ölümüm
Sevginle kar toprağımı, tende dirilsin gülüm
Nefesimi tutan melek rüzgarını estirsin
Deste deste, yığın yığın, beni sana getirsin.
Kayıt Tarihi : 27.12.2014 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!