Yığana yazık Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Dünya çıkarına yalan söyleyip
Zalimlere buyun eğene yazık.
Dostu kandırmaya riya eyleyip
Mazlumun gönlüne değene yazık.

Her türlü kalıba uyuşan bünye
Adıyla sanıyla değişen künye
Mazluma, zalime kalır mı dünya?
Kalıcı zannıyla beğene yazık.

Kaskatı özüyle can olmaz taşta!
Değeri yitiren kişilik boşta
Boşa geçer ömür akılsız başta
Acımasız kalbi öğene yazık.

Paylaşmak yaşamın amacı olsa
Rızkından da herkes payını alsa
Bir kısım mazlumun payını çalsa
Kim çaldı? Diyerek söğene yazık.

Çevre varlıklarla bağları kopan
Sel önüne dalıp akıntı kapan
Sayılı günlere yığıntı yapan
Durmuş oğlu çöpü yığana yazık.