Koklamaya kıyamadığım
Bahar çiçeğim,
Hercai menekşem;
İçimde bir his var
Sanki seni bir daha,
Görmeden öleceğim...
Yar dediğin,çölde kalmışsan su
Yar dediğin,kaybolmuşsan çoban yıldızı
Yar dediğin,okyanusta sığınacak liman
Yar dediğin,darda kaldığında aman
Yar dediğin,üşüdüğünde güneş
Yar dediğin,yanlız sana eş
Beynimde, yüreğimde
Herşey karmakarışık.
Kaderle dalga geçiyorum;
Bir dargın bir barışık.
Bir yanıp bir sönüyor,
Umut denilen ışık.
Ben sana olan aşkımı
Kumsala yazmadım ki
Dalgalar silsin.
Ben sana olan aşkımı
Dağlara yazmadım ki
Rüzgarlar silsin.
Yok sayın artık bu oyunda beni
Fasulyeden oynuyorum hayattaki rolümü,
Uzun süreden beri.
Tat aldığım bütün zevkler bitti.
Sevdiğim her şey yok oldu gitti.
Yenildim hayata kadere aşka sevgiye;
Ayaz olup dondurdun
Güneş olup kavurdun
Rüzgar olup savurdun
Geçemedi gönül senden
Ateş idim kül ettin
Kaderim deli bir rüzgar,
Ben kuru yaprak.
Dertlerim umman,
Ben köhne sandal.
Bana can veren
Bir tek gözlerin var...
İlk doğduğun gün aklımda
Sarıldım,sarmaladım baba sıcaklığıyla
Babam baktı bu kız hanlara yakışır;
Buyurdu adı olsun NESLİHAN.
Oldun canıma can mutluluğa ferman,
İlk gözağrım damarımda akan kan.
Biz sevdikmi deli gibi değil,
Delikanlı gibi severiz.
Sevipde sevilmedikmi,
Yaramıza tuz basmayıda biliriz.
Biz gülü dikeniyle,
İnsanı hatalarıyla severiz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!