Dört melek ve son kaab günü, sanılacak dün.
İsrafil’in borusu ilk yevmil baas, ölümsüz gün
Toprak-su, Acbüzzeneb de canlanır beşeriyet
Adem den bu yana, son bebek o son zürriyet
Sırat, kıldan ince kılıçtan keskin upuzun köprü
Kimisi koşarak geçer salih amellerinden ötürü
Kimi de ateşe düşer, günah hamalı onca ruhlar
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta