Yetti Şiiri - Kamal Ataman

Gölün kenarında bir parktayım,
Hususi bekliyorum senin gelmeni
Ben bu esintili rüzgarda yarayım
Gölgeler yürüse korkutmuyor beni.

O ince karartıda o güneş sarılı
O kuru gürültüde kalbim yaralı
Ben derinden içime çektim şu havayı
Gökyüzü yere düşse durdurmuyor beni.

Ahu fidanım, sana aşkım büyüktür,
Sarmaş dolaş yârin yüzü sönüktür
Bir çiğdem kopsa dallar yerindir
Ormanlar göz olsa izlemiyor beni.

Didem şehre indi etrafına bakındı
O, dağların arasından esen bir rüzgardı
Ellerimin tutacağı bir ömür kardı
“Yetti!” dedi bana, işte o bitirdi beni.