Yetmiyor Şiiri - Sibel Aydın

Yetmiyor

Sen geldiğinde
Belki çığlığım tükenmiş olur.
Vazgeçtiğimden değil ama,
Bazen yaşam yetmiyor en küçük şeyi bile kurtarmaya
Ölüm bile yetmiyor
kalpleri uyandırmaya,
Mesela zincir vurmasalar da ayaklarıma,
Kollarımı bağlamasalar da,
Ve var gücümle bağırsam da
Sesim gelmeyebilir.
Çünkü yetmiyor insanlar bana
Zavallı ve hain olduklarında.
Yetmiyor bu dünya
Ağlayanlar varken üzerinde
Yetmiyor bunca yiyecek,
Bunca aç varken.
Sen bile yetmiyorsun
Eğer bencilsen! ..
Mutlu gözler istiyorum ben
Tatlı hasretler istiyorum
Barış istiyorum
“Ben” değil
“Biz” istiyorum.

Sibel Aydın
Kayıt Tarihi : 30.1.2010 21:04:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sibel Aydın