Yetmiyor Şiiri - Ahmet Sanlav

Hep çalıştık ucu ucuna yetmiyor
Nerden ölçsek sıkıntı bitmiyor
düzen bozuk şartlar iyi gitmiyor
Kış geldi ev soğuk,odun kömür yetmiyor

İçimden hayal kurmak gelmiyor
Boş kovaya umut aksa dolmuyor
Bıraksan her şeyi gitsen olmuyor
Çarşı pazara para yetmiyor

Hep dedikki bir gün düzelir
bizim gönlümüzde ancak umut bezenir
Ahmed’im hayal kurma garip hep ezilir
Durumlar çok vahim,iki çocuga bir gömlek yetmiyor

Vaad edenler hep kesesini doldurdu
Bunca fakirin umudunu soldurdu
Azıcık hayalle olmayan saçı yoldurdu
Garibin giysisi dört mevsim yetmiyor

Dört yanımız yangın ortada kaldık
Şükür komşulardanda nasibi aldık
Manav bakkal köşe bucak kaçtık
Borçluya üç beş yalan yetmiyor

Han yoluna döndü bizim gidişat
Ne huzur kaldı bizde,ne de agızda tat
Çocuklar ağlar,öfkeye büründü avrat
Az ilgi az şevkat yetmiyor