Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Giderek materyalleşen bir dünyada, tinsel değerlerin nasıl yitip gittiğini çarpıcı bir biçimde anlatan şiirinizi pek beğendim. Değerler yitimine karşı insanın gösterdiği doğal direnci betimleyen şu dizeleri çok anlamlı buldum:
'Kolay olmadı yüzeye yerleşmek, öksürmek gibiydi artık tüm aşklar
Kim bilir en son ne zaman terleyerek seviştim...'
Ne ki, direnimin, yararı yok. Devinim ve dönüşüm, kaçınılmaz bir umarsızlığın kucağına bırakıyor insanı. Tüm seviler, derinliğini yitirip sığlaşıyor. Sevişmeler, tutkusuz ve duygusuz. Sanki yaşamak zorunda olduğumuz için yaşama tutunuyoruz. Evet yaşamıyoruz, salt tutunuyoruz yaşama. Ama nereye kadar?..
Duygusallığın yitimini, duygulu bir düşünsellikle betimleyen harika şiirinizden dolayı sizi kutluyorum can dost.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta